รั้วกระถิน

แรก ๆ แนวรั้วริมคูน้ำมีกระถินอยู่ไม่กี่ต้น
ผ่านฝนไม่กี่ฤดูตลอดแนวคูเต็มไปด้วยต้นกระถิน
ฉันได้อาศัยเด็ดยอดกินกับน้ำพริก
เด็ดฝักอ่อนฝักแก่กินกับแกงส้มแกงไตปลา
.
เริ่มแรกจากไม่รู้สารู้ความ
เดินเข้าไปก็มองเมียงหายอดอ่อนที่หมายตา
หารู้ไหมว่าใกล้ ๆ มีรังมดแดง
โดนมดแดงรุมกัดเข้าหลายครั้งจึงได้รู้จักระมัดระวัง
.
ระวังกระทั่งบนพื้นโคนต้น!


.
เป็นธรรมดาที่เราเพ่งความสนใจไปยังเป้าหมาย
เมื่อมองหายอดกระถินสายตาย่อมจับจ้องปลายยอดที่ไหวอยู่ไปมา
แต่ธรรมชาติก็ได้สอนให้รู้ว่าการหมายตาเบื้องบน
ยังต้องก้มมองเบื้องล่างก่อนก้าวเท้าเข้าไป
ไม่เช่นนั้นอาจย่ำถูกสัตว์อื่นที่พวกเขาก็มีอาวุธป้องกันตัว
อย่างเบาะ ๆ อาจเป็นมดแดง อย่างร้ายแรงอาจเป็นงู!
.
ฉันคุ้นเคยอยู่กับชีวิตที่มีการทำร้ายก็จากมนุษย์ด้วยกัน
ฉันถูกฝึกอีกครั้งจากธรรมชาติ
ให้รับรู้ว่าสรรพสัตว์ล้วนมีสัญชาตญาณป้องกันตัว
เรียนรู้ที่จะระมัดระวังอยู่ร่วมกันอย่างไม่กระทบกระทั่งกัน
.
ไม่ใช่การสอน เป็นการฝึก!
ฝึกจากประสบการณ์จริง!
.
ทุกครั้งที่เด็ดกระถินจึงเหมือนการฝึกฝนวิธีดำรงอยู่ด้วยความระมัดระวัง
.
ฝนชุ่มฟ้าแต่ต้นฤดูเที่ยวนี้
กระถินแตกยอดอ่อนกันสลอน
.
วันนั้นฉันหมายใจจะเด็ดมากินกับน้ำพริกสักกำมือ
มองไปแต่ไกลเห็นลุงเพิ่มเงื้อมีดพร้าฟันฉับ! ฉับ!
ฉันใจหายวาบ!
กระถินดกงามขอบคันคูถูกฟันเหลือแต่ตอ!
.
ลุงเพิ่มจะเอาไม้ไปทำอะไรสักอย่างอีกเป็นแน่
ต้นกระถินขึ้นตรงตัดแล้วได้ท่อนไม้เล็ก ๆ เรียวงาม
ลำต้นกระถินสามารถนำไปใช้ทำอะไรต่อมิอะไรได้สารพัด
.
ฉันรู้สึกขัดตาขัดใจขึ้นมาฉับพลัน
ต้องใช้เวลาหลายฝนกว่าจะได้แนวกระถินนั่น
ลุงเพิ่มฟันไม่กี่ฉับ แหล่งอาหารของฉันหายวับไปกับตา
.
ฉันรีบจ้ำไปที่ลุงเพิ่มก่อนแกจะฟันจนไม่เหลือสักต้น
ร้องขึ้นว่า
.
“ลุง! กระถินงาม ๆ ลุงตัดเสียทำไม?”
.
“มันแห้งเหลือแต่ใบแก่ ตัดเสียมันจะได้แตกยอดใหม่
ฝนชุก ๆ อย่างนี้ไม่นานก็ได้กินยอดอ่อน”
.
จริงอย่างลุงว่า…
อีกแค่สองสามวันต่อมา
ตอกระถินก็มียอดอ่อนเขียวสดยื่นออกมาส่งยิ้มกันสลอน

...
Picture : www.garden2u.com