เทวดาบนฟ้า



วัยเยาว์ฉันเชื่อเรื่องเทวดา
เชื่อว่ามีเทวดาบนฟ้าคอยจับตาดูเราอยู่ตลอดเวลา
ทุกการกระทำแม้นไม่มีมนุษย์คนใดพบเห็น
ก็ยังมีเทวดารับรู้

ฉันไม่กล้าทำบาป ทำผิด เพราะกลัวเทวดาจะเห็นว่าฉันเป็นคนไม่ดี
บ่อยครั้งเจอลูกนกตัวอ่อนบาดเจ็บ ฉันเก็บมารักษา
หลายครั้งพบแมลงตัวเล็ก ๆ ตกน้ำ
ฉันนั่งลงหาไม้แหย่ให้มันเกาะ ช่วยมันรอดพ้นจากความตาย
ฉันแหงนมองท้องฟ้า รำพึงในใจบอกเทวดาว่า “ฉันทำความดีแล้วนะ!”

ฉันในวันนี้กลับต่างจากช่วงเวลาอรุณแห่งวัยราวดำกับขาว

คล้อยบ่าย
เงากระท่อมทอดยาวไปยังขอบบ่อ
ฉันพักจากงานกลางแจ้ง
ปูเสื่อในร่มเงานั่งจิบกาแฟ
ปล่อยสายตาออกไปเดินเล่นตามแต่ใจ

หมู่เมฆฤดูร้อนลอยอ้อยอิ่งบนฟ้าโปร่ง
สายลมบ่ายกระหวัดไอผ่าวพัดผ่านมา
ริ้วระลอกคลื่นน้ำพลิ้วไล่กันเข้าสู่ฝั่ง
เห็นฝูงปลาว่ายอยู่ไหวไหว

พวกมันกำลังไล่ตอดปลาน้อยตัวหนึ่ง
คงเป็นปลาที่ป่วยหมดสิ้นเรียวแรงจะหนีหรือป้องกันตัว
ปลาน้อยตัวนั้นพยายามสะบัด ขณะปลาที่เหลือร่วมสิบกว่าตัวรุมกันตอด
หลายครั้งดูเหมือนเจ้าปลาน้อยจะหมดแรงลอยหงายท้องขึ้น
แต่เมื่อโดนตอดซ้ำ มันสะบัดพลิกตัวกลับ
มีปลาตัวใหญ่เฝ้าตอดอยู่ใกล้ ๆ ตลอดเวลา

ปลาน้อยถูกห้อมล้อมไล่ต้อนไปเรื่อย ๆ

ขณะนั่งดู…
คลื่นน้ำในใจกระเพื่อมเป็นระลอกคำถาม
ฉันควรจะช่วยเหลือเจ้าปลาน้อยตัวนั้นไหม?

เป็นความจริงที่ยากจะยอมรับว่าชีวิตคือความโหดร้าย
‘ชีวิต’ ถูกกำหนดให้ดำรงอยู่ด้วยการบริโภค ‘ชีวิต’

ทุกค่ำคืนตอนที่ฉันนั่งเขียนหนังสือ
เหล่าแมลงมาเล่นแสงจากโคมไฟถูกกองทัพจิ้งจกรุมฆาตกรรมบริโภค
ฉันนั่งมองฆาตกรรมทุกวี่วันจนเคยชิน
ยามเห็นแมลงเหล่านั้นเกาะโคมไฟ ฉันได้แต่บอกพวกมันว่า
จงมีความสุขกับแสงไฟที่เจ้าหลงใหลเสียเถิด
อีกไม่กี่วินาทีเจ้าก็จะจากโลกนี้ไปแล้ว

มนุษย์เราบริโภคเนื้อสัตว์
ขณะที่ขบฟันบดเคี้ยวเนื้อเยื่อของสัตว์เหล่านั้น
ไม่ต่างอะไรกับฆ่าด้วยมือตัวเอง เพียงเราไม่ได้ลงมือก็เท่านั้น

ชีวิตหนึ่งจะเติบโตขึ้นได้ หรือรักษาชีวิตอยู่ได้
ต้องอาศัยความตายของอีกชีวิตหนึ่ง และอีกชีวิตหนึ่ง ไปเรื่อย ๆ
จนกว่าจะถึงคราวของตนเอง

ความจริงเช่นนี้มีมาพร้อมการกำเนิดเกิดขึ้นของ ‘ชีวิต’

ฉันรู้สึกผิดที่ไม่ช่วยเจ้าปลาน้อยน่าสงสารตัวนั้น
ฉันเลือกที่จะนั่งดู
ปล่อยให้เรื่องราวชีวิตดำเนินไปโดยไม่ยื่นมือเข้าไปเกี่ยวข้อง

อาจเป็นไปได้ว่า

ฉันในวัยนี้หยาบกระด้างเกินไป
หรือไม่ก็เคยชินกับความตายจนเห็นเป็นเรื่องปกติ
ไม่ก็เพราะฉันในห้วงยามนี้ตระหนักแล้วว่า

บนฟ้าหาได้มีเทวดามาคอยรับรู้ว่าฉันทำความดี!!

เจ้าปลาน้อยคงอ่อนแรงลงเรื่อย ๆ โดนไล่จนเข้าใกล้ฝั่ง
เมื่อโดนปลาใหญ่ตอดอีกทีมันลอยหงายท้องไม่ขยับเขยื้อน
พวกปลาที่เหลือพากันรุมตอด ร่างเจ้าปลาน้อยกระดอนไปมาตามแรงตอดจากรอบข้าง

นกกระยางตัวหนึ่ง
จิกปากแหลมคมลง
คาบเจ้าปลาตัวใหญ่บินจากไป

...